Terminy siewu zbóż
Niezależnie od tego, czy mówimy o zbożach jarych czy ozimych, trzymanie się terminu wysiewu odgrywa niezwykle istotną rolę. Z uwagi na zmieniające się warunki pogodowe już nawet niewielkie opóźnienie może wygenerować w zbiorach straty rzędu 15–20%. Tolerancja jest tutaj, rzecz jasna, zależna od poszczególnych gatunków oraz wielu zmiennych pogodowych, dlatego warto szczególnie interesować się tymi terminami, które dotyczą dokładnie tych gatunków, które planuje się obsadzić.
Zboża jare i ozime – różnice
Zasadnicza różnica poszczególnych gatunków polega na tym, że jedne wysiewa się jesienią, inne wiosną. Zboża zwane ozimymi wymagają nieco innego podejścia i zastosowania tzw. okresu jarowizacji – jest to proces, który polega na odpowiednim wychłodzeniu ziaren podczas zimy. Nie oznacza to jednak, że wystarczą tu jedynie niższe niż latem temperatury. Otóż zbyt silne mrozy mogą zaszkodzić zbożu, a zbyt słaba zima nie zapewni odpowiedniego wychłodzenia. Najbardziej optymalne warunki zagwarantuje leżąca na polu cienka warstwa śniegu, która stanowić będzie znakomitą powłokę izolacyjną. Zupełnie inaczej funkcjonują natomiast wysiewane wczesną wiosną zboża jare, które nie potrzebują okresu jarowizacji, a pełen cykl rozwojowy przeprowadzają w czasie jednego sezonu. Nie zmienia to jednak faktu, że również one powinny być zawsze wysiewane w odpowiednim dla siebie czasie. Oprócz terminu wysiewu zbóż jarych na wiosnę przypada m.in. także termin wysiewu kukurydzy, gryki, słonecznika czy łubinu.
Kiedy wysiewa się zboże jare?
Dobrym przykładem zboża jarego jest owies. Wysiewa się je jako pierwsze spośród wszystkich zbóż wczesnowiosennych – jeszcze przed jęczmieniem oraz pszenicą. Co bardzo istotne, konkretny termin wysiewu uzależniony jest od terenu, na jakim ziarno będzie uprawiane. Zasadniczo termin siewu owsa trwa od 15 marca do 10 kwietnia. Należy jednak pamiętać, że dla południowo-zachodniej i zachodniej Polski termin ten przypada od 15 do 25 marca, z kolei na północy i na wschodzie kraju siać należy od 25 marca do 5 kwietnia. Najpóźniej sieje się go w Polsce północno-wschodniej, gdzie termin wypada pomiędzy 1 a 10 kwietnia. Warto wspomnieć, że dla osiągnięcia optymalnych wyników zboże to należy siać w odpowiednich rzędach rozstawionych co 12–15 cm oraz na głębokości 3–4 cm w przypadku gleby mokrej lub na głębokości 5 cm w glebie mniej urodzajnej, czyli suchej. Podobnie jak inne zboża owies występuje w różnych odmianach, które mają różne wymagania uprawowe, co warto mieć po prostu na uwadze.
Zastosowanie międzyplonów
Jedną ze skuteczniejszych metod użyźniania gleb jest zastosowanie tzw. międzyplonów, które niosą ze sobą także wiele innych korzyści. Otóż są to rośliny obsiewane pomiędzy dwoma plonami głównymi, w efekcie czego wykorzystuje się czas, który teoretycznie mógłby zostać zmarnowany na oczekiwanie kolejnego sezonu. Dobrym przykładem może być mieszanka gorzowska – termin siewu w tym wypadku przypada od połowy sierpnia do końcówki września, co oznacza, że można ją stosować po wielu rodzajach zbóż. Jej zastosowanie przynosi nie tylko wartościową pod względem pokarmowym paszę dla zwierząt hodowlanych, ale także znacząco użyźnia i podnosi jakość gleby, zwiększając jej biologiczną aktywność. Warto zaznaczyć, że w skład mieszanki gorzowskiej wchodzą takie rośliny jak życica wielokwiatowa (50%), koniczyna inkarnatka (30%) oraz wyka ozima (20%). To połączenie zwiększa zawartość próchnicy oraz – dzięki wiązaniu atmosferycznemu – podnosi poziom azotu w glebie, co zdecydowanie korzystnie wpływa na wielkość plonów.
Międzyplony mogą być stosowane zarówno przy roślinach jarych, jak i ozimych. Termin wysiewu tych ostatnich przypada na okres od 10 września do 5 października i jest zależny od stosowanych gatunków roślin. Do zbóż ozimych zalicza się jęczmień, pszenicę, żyto oraz pszenżyto – każde z nich obsiewa się w innym terminie, co również uzależnione jest od terenu, na którym się je uprawia. Tak czy inaczej, niezależnie od terminów wysiewu warto stosować rozmaite metody agrotechniczne, które mają na celu zwiększenie efektywności upraw.